Op hun vier nummers tellende, titelloze
ep grijpt MASDA terug naar het soort shoegazy alternatieve rock dat
eind jaren 80/begin jaren 90 de basis legde voor het post-rockgenre.
Het Oost-Vlaamse trio grossiert in soepel in elkaar verstrengelende,
met elektronica gekruide soundscapes en bouwt overtuigend een naar een climax
toewerkende onderhuidse spanning op.
Terwijl opener 'West to east' nog
consequent kabbelend naar zijn einde meandert, je hierna de eerste
paar losbarstingen van formaat kan terugvinden op 'Mix up with those
folks', en het als bruggetje fungerende 'JC' schijnbaar uit niet meer
bestaat dan een akoestische gitaarriedel begeleid door (vermoedelijk)
schrijnwerkerijgeluiden, wordt de ware apotheose bewaard tot de
epische, wat proggy afsluiter 'River going south'.
Als vast aanknopingspunt wordt telkens
gewerkt met een catchy hook - hetzij een meeslepende basriff hetzij
een herkenbare, terugkerende gitaarpartij - wat er samen met de
lijzig uit het klankentapijt opdoemende vocale partijen voor zorgt
dat het experimentele karakter van het plaatje hand in hand gaat met
een zekere toegankelijkheid.
In de traditie van de vroege Sonic
Youth & co zet MASDA op deze ep vol in op dreigende
sfeerschepping, er tegelijkertijd evenwel goed voor oplettend het
songelement niet uit het oog te verliezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten