Als opvolger van Bare Wires gaat
Matthew Melton al vanaf 2012 met steeds wisselende bandleden onder de naam Warm Soda op zoek naar de
muzikale veruitwendiging van het haast filosofische concept van het
meest zuivere gevoel dat de ware liefde teweeg brengt. Naar zijn
aanvoelen heeft de sterk geopiniëerde frontman na jarenlange
verfijning – vooral dan op het vlak van lyrics, productie en
samenspel, vermits het soort songs nauwelijks evolueerde – met 'I
Don't Wanna Grow Up' zijn artistieke opzet gerealiseerd en kan deze
cyclus bevredigend worden afgesloten.
Dat hij ondertussen op tour in
Nederland zijn vrouw Doris tegenkwam sterkt Melton in de gedachte dat
zijn originele uitgangspunt nooit slechts een denkbeeld is geweest en
bewijst sowieso dat dit idee geconcretiseerd kan worden. Warm Soda
houdt er met deze laatste langspeler dan ook definitief mee op, en in
de nabije toekomst verlegt de in Austin gesettelde Amerikaan zijn
focus vooral richting Dream Machine, de psychedelische rockband die
hij met zijn eega oprichtte en waarvan reeds enkele songs in omloop
zijn.
Helemaal volgens verwachting grossiert
Warm Soda's zwanenzang muzikaal in frivole, garagepunkerige,
behoorlijk glammy en retro powerpop, terwijl Melton naar goede
gewoonte
als idioom een woord- en beeldtaal
gebruikt die teruggrijpt naar een eeuwige, geïdealiseerde highschool
romance uit de jaren 50. De nummers klinken kort, krachtig en catchy
en smukken de
typische, wat ingehouden leadvocalen op
met aanstekelijke backings. Net zoals op de drie eerste platen
springt enkel de afsluiter er qua genre wat tussen uit. Deze keer is
die plaats voorbehouden voor de onvervalste tegelplakker 'Angel of
Love'.
Zonder echte uitschieters plaatst 'I
Don't Wanna Grow Up' een uitstekende kers op de in alle facetten
smakelijke Warm Soda-taart, waarvan we de bodem misschien nog wel het
lekkerst vinden. Het concept moge dan wel geoptimaliseerd zijn, net
door die aanpak van telkens weer naar hetzelfde terug te grijpen,
wist debuut 'Someone for You' immers het meest te verrassen, wat niet
weg neemt dat de bezetting met de fantastische Texaanse ritmetandem
Austin Shockley/Caleb Noah Dawson onze favoriete blijft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten